Hallo! Alles gaat nog steeds goed hier in Wellington. Het zonnetje schijnt nog altijd erg mooi, maar ondertussen zijn de avonden al opmerkelijk kouder geworden. Gisterenavond zaten Janina en ik met een lange broek en een dikke vest (Janina zelfs 3 dikke vesten) te bibberen buiten. Bleek dat het 20° was! Dat gaat nog aanpassen worden terug in België.
Deze week hebben we jammer genoeg, alweer afscheid moeten nemen. Deze keer van onze mede-studenten van KdG, Chrisje en Liesbeth. Zij hebben van zaterdagavond tot woensdag bij ons in 9B Bainstreet gelogeerd. Maar ‘wat hed ons gedoen…?’. Check it out in our checklist:
X- Zaterdag trokken we met zen vijven naar het weeshuis hier in Wellington. Janine en Heidi deden hun dansvoorstelling voor alle kinderen in een zaal. Daarna werden we door een sociale medewerkster rondgeleid in één van de huisjes waar de kinderen in kleine groepjes verblijven. Het zag er gezellig uit en met voldoende structuur en privacy. Daarna namen we een kijkje in hun grote speeltuin. We trokken foto’s van de kinderen en maakten een ritje op het draairad. Misselijk worden hoor! Het is mooi om te zien hoe de oudere zorg dragen voor de jongere kinderen.
In de namiddag proefden we enkele glaasjes op het Wellington Wine Harvest Festival bij de wijnboeren. We genoten van de rust op het mooie platteland en het zonnetje.
X- Ook Elra en Johan vonden het leuk met deze extra Belgische gasten en legden ons zondag alle vijf lekker in de watten. Ze stelden voor om met zen alle in zijn ‘bakkie’ een ritje te maken naar Camps Bay in Cape Town. Zalig! Het water was wel ijssskoud. Maar dit was voor ons Heidi geen probleem, ze genoot op haar splinternieuwe luchtmatras van de golven. Die avond werden we door Johan en Elra uitgenodigd op hun ondertussen welbekende ‘braaien’. Ze waren erg blij dat ze “het overheerlijke Afrikaanse vlees” aan Belgische studenten konden serveren. En natuurlijk kwam Johan’s mopje van ‘vegetariërs die karton eten’ weer boven. Héhé, die Johan toch…
X- Maandag toonden we aan Chrisje en Liesbeth trots één van onze favoriete schooltjes: Bambi. Ook zij waren erg verrast door de gastvrijheid van de hartverwarmende leerkrachten en de manier waarop ze muziek binnen het hele klasgebeuren integreren. Daar zagen we voor het eerst een echte tros bananen uit een kindje haar tuin. Zot seg! En het smaakte echt lekkerder! Zo helemaal anders…
X- Dinsdag gingen we opnieuw naar het weeshuis om een kijkje te nemen in de kleuterklas. Het was een kleine groepje kinderen onder leiding van een sociale medewerkster. Het was een vriendelijke oudere mevrouw. Ik vond het wel jammer dat ze de kinderen nogal gemakkelijk sloeg. Niet hard, maar toch… We zagen ook de crèche voor baby’s tot peuters van 3 jaar. Ook dit was een klein groepje van zo’n 10 kinderen. Ze waren enorm schattig!
In de namiddag hadden we voor Chrisje, Liesbeth en Heidi een afspraak gemaakt bij de kapper. 50 rand om je haar te knippen… daar kan je het toch niet voor laten? Chrisje ging voor een kort zomerscoupje en Liesbeth voor de puntjes en een froefroe. Mooi hoor! Ons Heidi settelde zich onder de warmteblazer voor krullen. Tot plots, na 3 kwartier, de stroom in Wellington weer werd afgezet! Hihi! Arme meid… Dat wordt terug komen…
X- Woensdag toonden we hen ons ander favoriete schooltje: Wagemaekersvallei! Chris en Liesbeth namen een kijkje in de klasjes. Ze deelden ook enkele spulletjes uit die ze in België bijeen gezameld hadden. Het was geweldig om te zien hoe de juffrouwen verrast in de doos neusden en er enthousiast enkele dingen uit kozen.
Ondertussen gingen wij met ons drietjes nog een kijkje nemen in één van de armste en kleinste scholen in Wellington: Bergrivier. Het was vooral interessant om te zien hoe ze werken met Multi-Graad klassen. Zoals bijvoorbeeld: Graad 5, 6 en 7 samen. Het was voor ons wel schokkerend om te horen waar deze school vandaan kwam: 2 jaar lang hadden ze zelfs geen water! Jammer dat we de school nu pas leerden kennen. We hadden hier graag stage willen doen of de kinderen willen begeleiden met hun huiswerk. We vonden het ook jammer dat we vooraf geen geld bijeen hadden gezameld dat we aan deze school zouden kunnen schenken.
Ondertussen hadden Janina, Heidi en ik woensdag een afspraak met meneer Aarens, de directeur van Wagemaekersvallei voor ons project. We hebben lang nagedacht wat we tijdens onze laatste week nog zouden doen, want het is dan vakantie hier in Zuid-Afrika. We waren we op zoek naar een project (vrijwilligerswerk) rond kinderen waar we aan zouden kunnen meewerken.
Met meneer Aarens spraken we af dat we tijdens de vakantie elke voormiddag in Leliefontein activiteiten zouden organiseren. Dit is een mooie grote wijnboerderij waar de kinderen van de arbeiders, die daar in kleine huisjes wonen, ook naar Wagemaekersvallei gaan. Deze kinderen hebben al een grote achterstand door het Vitaal Alcoholsyndroom. Hun ouders moeten ook in de vakantie heel de dag gaan werken. We zouden deze kinderen graag een beetje willen bijbenen en voorkomen dat ze heel de dag alleen thuis zitten.
Janina, Heidi en ik zijn van plan om de 27 kinderen in 3 kleinere groepjes in te delen. Zo kunnen we met behulp van een doorschuifsysteem 3 verschillende activiteiten aanbieden. Zoals: balspelletjes buiten, een knutselactiviteit binnen en een educatieve activiteit. Zoals op een speelse manier rekenen of schrijven. Zo kunnen we rustiger werken en de kinderen beter begeleiden. We zijn benieuwd hoe dit zal verlopen… ‘Ons kyk al uit daarnaar!!’
In de namiddag maakten we nog enkele in orde: foto’s uitwisselen, kopies maken, … Daarna werden we door onze twee medestudentjes verraste met een stukje lekkere cake. Dankjewel voor alles Chrisje en Liesbeth! Het was echt gezellig met ons vijfjes hier in Wellington. We hebben er alle drie erg van genoten dat ‘Elle by ons hed gekuier’. Hopelijk lukt het ons om nog eens af te spreken hier in Zuid-Afrika! veel liefs x x x